Een hele toer (de France)
Het peloton van de ronde der rondes is alweer ruim een week onderweg in La Douce France, dus - als liefhebber van de Tour - wordt het hoog tijd om me nog verder onder te dompelen in Franse sferen. Niet met een simpele baguette met Paturain (ja, is ook fijn), nee: met een echt Frans diner.De Fransen. Tjongejongejonge zeg, die verheffen het koken werkelijk tot kunst met een grote k. Ga je naar een restaurant, dan word je echt op je wenken bediend. (Tenzij je een onbeschofte ober treft, die helaas niet zeldzaam zijn in het land van Asterix en Obelix - zij hebben het zo ongeveer uitgevonden.) Een broodje met roomboter vooraf, een 'caraffe vin' erbij en wachten maar tot de schat arriveert. Ik zie het al helemaal zitten. Voor mij liever geen 'fruits de mer' met schelpdieren die vergeten zijn dood te gaan en ook liever geen 'foie gras' oftewel een bijna geëxplodeerde ganzenlever, maar verder wil ik mij best laten verrassen met een verhemelte verbrandende boeuf bourguignon met een zelfgemaakte mousse au chocolat (gemaakt van rauw ei, wat kan mij het schelen) toe. Tja, ik geef het toe: ik zit te dromen van al die lekkernijen, maar zelf maken kan ik het niet. Volgende week ga ik in Parijs - de stad van de liefde, en u weet: liefde gaat door de maag - wat inspiratie opdoen om wat liefde in mijn maaltijden te brengen en daarna ga ik zelf aan de slag. Dat wordt nog een hele toer. En of het net zo lekker zal smaken als de echte Franse cuisine durf ik niet te beloven...maar u hoort nog wel of ik bij wijze van goedmakertje nog een croque monsieur moet maken voor mijn tafelgasten. (Daarvan weet ik namelijk wel zeker dat ik er niemand mee vergiftig.) Au revoir!
Bekijk ook
Wakker worden!Leut, pleur, slemp, slobber, troost...zomaar wat benamingen voor het drankje dat miljoenen Nederlanders dagelijks naar binnen gieten. Omdat het lekker is, uit gewoonte, uit verslaving of juist om wakker te worden: koffie. Zelf heb ik eigenlijk niet zoveel met het donkere drankje...
