Koken zonder sterren

Als ik de boeken van Jamie, Cas, Sonja of een andere willekeurige chefkok doorblader, is het net alsof ik al eeuwen bij ze over de vloer kom. Ze kijken me vriendelijk aan terwijl ze vrolijk tussen de broccoli's liggen, rustig een uitje snijden of quasi nonchalant een complete ovenschotel met gevulde kip gebraden in rodewijnsaus uit de oven toveren alsof ze het al jaren doen. Zo...bemoedigend. Alsof ze zeggen: jij kunt het ook!

Tenminste, zo voelt dat dan echt. Ratatouille met gepofte kastanjes en gefrituurde kappertjes: geen probleem. Varkensmedaillons met champignonroomsaus en een zalmtartaartje als voorgerecht en chocolademousse met geconfijte sinaasappelkrullen als dessert? Ik draai mijn hand er niet voor om.

Letterlijk, want als ik dan het recept begin te lezen - bij voorkeur pas een dag voordat ik mijn gezelschap verwacht en alle boodschappen nog moet doen - en ik zie welke ingrediënten er nodig zijn, haak ik al af. Want wáár haal ik in hemelsnaam hertshoornweegbree, kurkuma, asem of Brave Hendrik vandaan?

Het zijn voornamelijk kruiden en vergeten groenten die mijn wenkbrauwen doen rijzen (de Knorr-pakjes waar ik vaak op terugval reppen voornamelijk over broccoli, kip of tomatenpuree - da's tenminste duidelijk). Ik heb geen tijd om vijf winkels af te gaan voor één diner, en bovendien weet ik dat ik hoogstens een tiende van het pakje/plantje/potje zal gebruiken, waarna de houdbaarheidsdatum rap zal verstrijken. Tenzij ik twee weken elke dag hetzelfde eet.

Maar ook bakbenodigdheden als molens, 5-delige groenteraspen en mixapparaten met 17 standen jagen me de stuipen op het lijf. Want a) ik heb er geen plek voor in mijn keuken alias bezemkast, b) als ik dat heb aangeschaft, heb ik geen geld meer om het gerecht te maken en c) als ik een oplossing heb gevonden voor a) en b), dan ben ik daarna nog drie dagen bezig met de afwas.

Dus wat doe ik als Jamie, Cas of Sonja me weer eens verleidelijk aankijken in de winkel? Ik koop het boek, zet het zo snel mogelijk in de kast en ren naar de supermarkt om een pakje kip tandoori/kruidenpasta voor boontjes/lasagne bolognese te kopen waarbij ik maar hooguit drie ingrediënten zelf hoef toe te voegen.

Echte vrienden begrijpen gelukkig dat de hogere kookkunst mij nog een beetje benauwt. Maar, ik weet het zeker: ooit komt de dag dat ik, zonder stress, een verfijnd gerecht voor ze neerzet waarvoor ik zelf naar vijf winkels ben geweest. Maar eerst die afwasmachine.

Bekijk ook

Wassen met chic water
In Frankrijk smaakt het naar zwembad, in Turkije weet je dat je de komende week niet meer van de wc komt en in Engeland is het zo hard dat de kloven spontaan in je handen springen als je ze ermee wast. In Nederland zijn we gelukkig gezegend met lekker kraanwater dat je zonder risico kunt drinken. Het is zelfs zo goed, dat kraanwater gewoon in flesjes wordt verkocht.

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie