Wij gebruiken cookies o.a. om de website te analyseren en te verbeteren, voor social media en om er voor te zorgen dat je relevante advertenties ziet. Je geeft, door gebruik te blijven maken van deze website of door op akkoord te drukken, aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies op deze site. Akkoord

Meer bietjes op je bord

Lees de column van HildeRode bieten doen een beetje ouderwets aan, maar winnen weer aan populariteit: geregeld kom ik een biet of bietenspruit tegen als onderdeel van bijzondere garnering in restaurants en staat bietensoep met zure room als voorafje op het menu. Fijn, want krootjes - zoals ze in het westen worden genoemd - zijn lekker en gezond.

Zolang ik mij kan heugen heb ik al een bijzondere waardering voor krootjes. Als kind vond ik ze al aardig te pruimen in combinatie met oma's gehaktbal en wat aardappeltjes die door de bietensap roze kleurden, en dát zegt wat, want ik lustte vrijwel niets. Bijkomend resultaat was de roze plas de volgende ochtend, wat natuurlijk ook in alle hilariteit bestudeerd werd.

Maar na grootmoeders tijd raakte het bestaan van de rode biet een beetje in de vergetelheid - en volgens mij niet alleen bij mij. Toen ik op mezelf ging wonen begon ik fervent te koken, maar niet met krootjes. Nee, dat waren wereldgerechten met rijst, pasta, couscous en héél soms - doe eens gek - 'gewoon' een AGV'tje (Aardappelen, Groente, Vlees) met broccoli, bloemkool of witlof. Maar niet te vaak, want AGV's zorgen in het algemeen voor minstens drie pannen om af te wassen - vier als je er ook nog jus bij maakt.

De laatste tijd zit ik echter, mede door het stamppotseizoen, weer wat meer in een AGV-flow. Het is namelijk ook zalig om wat 'simpelere' smaken te proeven, afzonderlijk van elkaar, zonder dat alles maar altijd overgoten is met een kruidenmix of -pasta. Maar dan wil je ook wel eens wat anders dan broccoli, boontjes, worteltjes of boerenkool. De rode biet (en vergeet trouwens ook de rode kool niet, ook heerlijk!) is dan een welkome afwisseling. En supersimpel: de bietjes uit blik of pot hoef je alleen maar op te warmen en smaken nagenoeg hetzelfde als verse bieten, maar dan zonder het lange koken (in het geval van de winterbiet), schoonmaken en schillen. Of, nog makkelijker, je snijdt de blikbietjes in stukjes en maakt er met wat kruiden een overheerlijke bietensalade van.

Dat hebben de restaurants dus ook ontdekt, met name de wat luxere etablissementen en vegetarische restaurants. En elke keer dat ik een bietje op mijn bord ontdek, geniet ik weer van die zoetzure smaak. Wat ik maar wil zeggen: bietjes zijn nog altijd lekker, en verre van ouderwets!

Bekijk ook

Pizza broekspijp
Eindelijk begrijp ik waarom calzones, van die dubbelgeklapte pizza's met de meest onweerstaanbare vullingen met gesmolten kaas, groenten en soms vlees, vaak als 'special' met een lagere prijs worden aangeduid. Doordat ze worden dubbelgeklapt wordt er minder vulling gebruikt dan voor een normale pizza, en meer deeg. Du-huh!

Reageren

  • Naam
  • Email
  • Mijn reactie
Inloggen
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Kookwekker(s)
    Meedoen!

    gratis tas

    bij invoer van 5

    eigen recepten!

    Gratis Inschrijven