Zomervoedsel

En dan is het opeens echt zomer. Twee weken geleden droeg ik nog een winterjas en at ik stamppot, nu heb ik zo min mogelijk kledingstukken aan (ik ontkom er toch niet aan) en wordt de barbecue afgestoft. Mijn zomer begon met een picknick in het park.

Het is een traditie: zodra het maar even kan, worden de tassen ingeladen en verkas ik met mijn vrienden naar het park bij mij om de hoek. Insmeren, kleedje mee, zonnebril op en neerploffen maar op dat ene stukje met zon, een beetje wind en uit de rookpluim van barbecueënde parkgangers.

Mijn favoriete picknick is heel simpel. Gewoon stokbrood met kaasjes en tapenade en een gevarieerde pastasalade, zo gemaakt en altijd weer anders. Ik wil ook niet te veel zeulen met spulln, dus dan is het wel zo handig om alles in één pan te kunnen gooien, toch?

'Dé pastasalade' bestaat niet. De enige twee constante factoren zijn namelijk pasta en groente, in beide gevallen nogal een brede term. Meestal kies ik als pasta voor tortellini, daar blijft het sausje of de dressing namelijk beter in plakken. Dan doe ik er wat tomaatjes, komkommer, paprika, bleekselderij, mozzarella/feta, eventueel wat stukjes kip of chorizo en natuurlijk sla erdoorheen, of een selectie van deze en andere ingrediënten.

Dat alles bij elkaar geeft al zoveel smaak dat een uitgebreide saus niet echt nodig is. Soms volstaat al een beetje olie met wat peper en zout, en andere keren is een lekkere (zelfgemaakte) pesto of kruidenkaas voldoende om het op smaak te brengen.

Tot zover kan er weinig fout gaan. Wat ik alleen al-tijd onderschat is de hoeveelheid. Al die ingrediënten samen vullen namelijk al snel een behoorlijke pan, terwijl de eetlust vanwege de warmte vaak wat minder groot is. En als je dan gezellig op dat kleedje in het park zit, is het toch zonde als de helft van dat lekkere eten overblijft. De enige oplossing: meer vrienden uitnodigen!

Bekijk ook

Tapas Espagnolas
Keuzes maken is moeilijk, dus waarom zou je niet van alles een beetje nemen? Dat is zo ideaal aan tapas: je kunt zoveel proeven als je wilt, zonder na het diner het gevoel te hebben dat je ontploft. Ik vraag me alleen altijd af of de echte Spanjaarden de tapas die ik eet eigenlijk wel kennen. Ik denk dat ik inmiddels wel een idee heb gekregen hoe dat werkt.

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie