Aardappels: zo gepiept

Onze nationale 'groente', de aardappel, kan op vele manieren worden bereid. Van bakken, koken en frituren tot poffen, pureren en in salades en soepen. Mijn pieperfavoriet is puree. Maar soms zie ik door de aardappelsoorten het pootveld niet meer. Welke aardappel is nou het meest geschikt voor welke toepassing?

Voor aardappelpuree wil ik bijvoorbeeld een aardappel die makkelijk uiteenvalt, maar niet verandert in een zetmeelpap. Niet ultraglad en in combinatie met groente met een bite en een lekker stukje vlees komt puree namelijk het best tot z'n recht. Een lichtkruimige aardappel is hier dus op z'n plaats.

Maar maak je bijvoorbeeld jacket potato, aardappel in een jasje uit de oven, dan heb je een pieper nodig die een beetje flink van formaat is, en vrij kruimig. Oh, en nu we het toch over jasjes hebben: ik ben ook gek op van die kleine rode aardappeltjes die je met schil en al kookt. Heerlijk met een beetje kruidenboter erop, die dan lekker wegsmelt.

Nu maak ik zelf nooit friet, maar daarvoor schijn je toch echt kruimige aardappelen te moeten gebruiken. Logisch, want dan krijg je zachte frietjes met krokante korstjes. Hetzelfde geldt voor aardappelkroketjes.

Smaken verschillen natuurlijk, maar als ik aardappels kook, dan heb ik ze het liefst wat vastkokend. Dat maakt ze minder droog en geeft wat meer bite. Bovendien is het ook handig voor de restjes: die kunnen in schijfjes worden opgebakken in wat boter of olie. Als ze uit elkaar vallen voordat ze je bord bereiken, is dat niet zo appetijtelijk. Of, een andere favoriet die ik helaas maar zelden toepas: zelf rösti maken. Ook daarvoor geldt dat het handig is als ze niet teveel uit elkaar vallen, anders heb je al snel een gebakken aardappelpuree in je pan liggen.

Kortom, het is maar net wat je wil. En wat je in huis hebt. Ik heb natuurlijk niet drie verschillende zakken aardappels, elk vijf kilo, in huis omdat we mogelijk wel eens rösti of aardappelpuree willen maken. Vanavond staan in ieder geval krieltjes op het menu. Ook een handige bijkomstigheid: die hebben hun jasje al uitgedaan! Hoe heeft u uw aardappels het liefst en welke soort?

Bekijk ook

Kaasgekte
Nu dacht ik altijd dat het gewoon aan mijn hebberigheid en gebrek aan controle lag: als ik een stukje kaas eet, volgen er gegarandeerd meer en is het binnen no time op. Regelmatig volgt er dan een dag later een gang naar de winkel voor nog een stuk kaas. Omdat het zo lekker was. Maar dat blijkt niet de enige reden: er zit een stofje in dat net zo verslavend is als morfine. Dat verklaart een hoop.

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie