Anti-transpirant broodjes

Het zondagsontbijt staat synoniem voor warme broodjes op een gezellig gedekte tafel, rustig wakker worden en speciale bereidingen waar de normale mens doordeweeks geen tijd voor heeft. Zelf smeer ik namelijk altijd twee minuten voordat ik wegga mijn boterham (op zich al knap, zo'n snelheid) en peuzel ik die in de eerste vijf minuten van mijn treinreis op zodat ik de overige 32 minuten nog even kan slapen. Zondag is echter andere koek, dan neemt het ontbijtritueel al snel een half uur in beslag.

Dan wordt de tafel gedekt, een pot thee gezet en broodjes in de oven gestopt. Wie wil, krijgt er een gekookt of gebakken ei bij. Wat ik echter vaak vergeet, is getoast brood.

Brood roosteren is namelijk een vak apart: doe je het in de oven of in een broodrooster? Het laatste is het snelst, en makkelijker als croissantjes of andere lekkernijen de oven bezet houden. Bovendien is niet al het brood even geschikt om te roosteren. Bruin brood met veel zaden brandt namelijk sneller aan door alle kleine dingetjes die erop zitten - bij mij althans. En je kunt bij wit brood beter beoordelen of het genoeg geroosterd is. U ziet, ik heb er over nagedacht.

Dan komt het volgende euvel. Want waar leg je het op? Een broodmandje, ja, maar dat is zo'n gedoe: dat mandje ligt altijd ergens achter in een kast waardoor het steast in mijn schouder schiet als ik die hoek probeer te bereiken. Nee, ik wilde het simpel houden.

In het begin maakte ik door mijn te ver doorgevoerde simpelheid de fout om warme broodjes en getoaste boterhammen op een gewoon bord te leggen. Gevolg: door de condensatie vanwege de warmte wordt het bord nat en ligt de toast te zwemmen in z'n eigen vocht.

Daar moest wat op gevonden worden. Dus legde ik een gezellig servetje eronder dat het vocht opving. Dat gebeurde, maar een servetje is geen wonderdoekje dat alles droog maakt. Gevolg: het broodje voelt als een zonaanbidder die net uit de zee komt.

Mijn 'handigheid' met een gewoon bord bleek dus toch niet de ideale oplossing te zijn. Ik ging maar weer terug naar het ouderwetse broodmandje, waarin de Fransen hun ontbijtje serveren. Door het luchtdoorlatende rieten mandje gaat het brood namelijk niet zweten, krijgt hij geen natte rug en hij blijft ook nog langer warm doordat 'ie niet op een koud bord wordt gelegd. Voilà, die Fransen zijn très handig.

Bekijk ook

Koken zonder sterren
Als ik de boeken van Jamie, Cas, Sonja of een andere willekeurige chefkok doorblader, is het net alsof ik al eeuwen bij ze over de vloer kom. Ze kijken me vriendelijk aan terwijl ze vrolijk tussen de broccoli's liggen, rustig een uitje snijden of quasi nonchalant een complete ovenschotel met gevulde kip gebraden in rodewijnsaus uit de oven toveren alsof ze het al jaren doen. Zo...bemoedigend. Alsof ze zeggen: jij kunt het ook!

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie