Groente-achterstand
Ik inspecteer de droge pannen in het afdruiprek. Die staan er inmiddels al een dag of vier. Dat betekent dat we al zolang niet echt meer hebben gekookt, hoewel de boodschappen voor een gezonde Hollandse maaltijd nog steeds in de koelkast liggen te wachten. Ach ja, hoezeer we ook ons best doen - er zijn van die weken waarbij normaal koken er gewoon even bij inschiet. Ik constateer soms aan het eind van zo'n ongezonde week dat het hoog tijd is voor een inhaalslag met heel, heel veel groente. Het liefst eet ik dan een heel bord vol met verschillende groenten, om te compenseren voor de snelle happen vanwege tijdnood, de gezellige etentjes die steevast veel te veel voedsel bevatten en de snacks die ik 'in plaats van' heb verorberd toen ik onverwachts moest overwerken. En dan ben je dus opeens een week verder en kun je alleen maar blij zijn dat je tussen alle drukte door nog de tegenwoordigheid van geest had om het vlees dan tenminste in te vriezen voor later.
Mijn balansdag (eigenlijk heb ik een week nodig) bestaat uit een tripje naar de groenteboer, het negeren van zuivel en een extra bewegingsactiviteit. En daarmee bedoel ik niet het tripje naar de groenteboer (die ik overigens natuurlijk niet per auto afleg) maar meer iets in de trant van een lange wandeling of baantjes trekken in het zwembad.
Ik heb gelukkig zelf al wat superfood in huis in de vorm van boerenkool, maar ik vraag de groenteman om meer: pruimen (vezels en antioxidanten), grapefruit (goed voor het hart, maar pas op met medicijnen), bananen (vitaminen!) en natuurlijk de onvermijdelijke avocado, die mijn hart gezond houdt en de opname van andere voedingsstoffen bevordert.
En terwijl ik al een stuk lichter (vanwege mijn lege portemonnee) de winkel uitloop, met ook nog een halve kilo verse spinazie die ik op de valreep nog besloot te kopen, besluit ik dat ik in het vervolg geen groente- of fruitachterstand meer zal oplopen. Hoe druk we het ook hebben, we kunnen heus wel even 5 minuten vrijmaken voor wat fruit, of 15 minuten voor wat op smaak gebrachte groente. Uiteindelijk zal ik daar de vruchten van plukken.
Tevreden kom ik thuis, waar ik mezelf - ná mijn vitamine-inhaalslag - trakteer op een andere superfood die allerlei geluksstofjes in mijn hersenen doen vrijkomen: chocola. Daar kan ik ook best even 5 minuten voor vrijmaken.
Bekijk ook
RabarberitisRabarber. In mijn taalwereld valt het onder dezelfde noemer als kornoelje en ratatouille. Het klinkt niet alleen lekker, het smaakt ook nog eens heel lekker. Als je het tenminste op de juiste manier klaarmaakt. En daarnaast is het bovendien ook hartstikke gezond, zeker als je wat ijzer tekort komt. We hebben nog maar even om ons over te geven aan de rabarberitis.
