Groente onder glas

Dankzij schooltuintjes en bijbaantjes in een paprikakwekerij en een tuincentrum weet ik best aardig hoe planten groeien en wat wel en niet goed voor ze is. Als je het je nooit is verteld hoe dat werkt, zit zo'n Kom in de Kas-weekend vol wonderen, maar ook ik blijk er dan opeens verdomd weinig van af te weten.
Zo is het bijvoorbeeld verbazingwekkend hoeveel er geautomatiseerd is, maar wordt er tegelijkertijd ook nog heel veel met de hand gedaan. Tomaten rollen immers niet vanzelf in een kistje. En dan is er de natuur die onder de glazen daken wordt ingezet om de groei en bloei een handje te helpen, bijvoorbeeld bijen die in een aardbeienkas rondvliegen om de planten te bestuiven, maar ook ingenieuze oplossingen om nieuwe soorten te kweken of in de kas op meerdere verdiepingen te werken voor een optimale opbrengst. En dat alles natuurlijk met zo min mogelijk bestrijdingsmiddelen, want dat schuiven we niet graag naar binnen.
Kortom, een kijkje in de keuken van de tuinbouw is interessant, nuttig en laat zien hoe hard er gewerkt wordt om in ons (klimatologisch gezien) niet-optimale land toch heerlijke en gezonde etenswaren te verbouwen. Over zelf verbouwen gesproken: ik vrees dat de kruiden die ik anderhalve maand geleden heb gezaaid, voorlopig nog niet gebruiksklaar zijn. Ik denk dat ik maar een kasje op mijn balkon moet bouwen.
Bekijk ook
O, o, olijfweetjesOlijven moet je leren eten, zeggen ze altijd. Nou, dat is gelukt hoor. Vroeger moest ik er niet aan denken, maar nu kan ik er haast niet van afblijven als ze worden neergezet. Al zitten er wel grote verschillen tussen de één of de andere olijf.