O, o, olijfweetjes
Olijven moet je leren eten, zeggen ze altijd. Nou, dat is gelukt hoor. Vroeger moest ik er niet aan denken, maar nu kan ik er haast niet van afblijven als ze worden neergezet. Al zitten er wel grote verschillen tussen de één of de andere olijf.Mijn verstand van olijven reikte nooit veel verder dan 'lekker' en 'niet lekker'. Inmiddels weet ik wel degelijk dat de kleur niet de soort aangeeft, maar de rijpheid van de vrucht. En dat het niet aan te raden is om een olijf vers van de boom te eten, omdat ze eerst een paar maanden in een zoutbad moeten weken om de bittere smaak te verdrijven.
Ingeblikte olijven krijgen vaak een snelle ontbitteringsmethode dan andere olijven, vandaar dat de smaak van die vruchten meestal wat minder lekker is. Bovendien verliezen ze dan wel een groot deel van de veelgeprezen voedingsstoffen (eiwitten, vitamine E en mineralen), dus olijven uit pot zijn wat dat betreft beter.
In mijn omgeving lijden nog aardig wat mensen aan 'oversie', oftewel een olijfaversie. Begrijpelijk: tot een jaar of wat geleden snapte ik ook echt niet wat mensen er lekker aan vonden. Je moet inderdaad even aan de smaak wennen, maar inmiddels ben ik er aan verslingerd en eet ik ze graag samen met de knoflookteentjes die erbij zitten (tenzij ik nog , door de pasta of natuurlijk in de tapenade op een broodje.
Wist u trouwens dat dat rode stukje dat vaak in groene olijven wordt gestopt (en volgens mij niet echt ergens naar smaakt), meestal een stuk geverfde alg is? Het wordt verkocht als zijnde 'piment', een stukje paprika. Maar meestal is het 'pimentpasta', wat oorspronkelijk een mengsel van paprika met - jawel - speciaal gekweekte alg is, maar waar de paprika meestal ver te zoeken is. Wat er dus overblijft is roodgeverfde algenpasta. En waarom? Geen idee, want het smaakt dus nergens naar. Doe mij maar liever een beetje roomkaas erin, ook al brengt dat het vetgehalte weer omhoog.
Bekijk ook
PaasfaseWeertechnisch gezien dacht ik eigenlijk dat we alvast de kalkoen moesten vullen, maar nee: over een paar dagen is het alweer Pasen. De hoogste tijd dus om weer op zoek te gaan naar witte eieren en chocoladehaasjes. Want die hebben we tijdens de traditionele vastentijd voor Pasen niet meer gegeten. Toch?
