Ik haat sesamzaad
Vaak weet ik wel wanneer er kans is dat mijn Grote Vijand zich ergens in verschuilt. Of het nu een boterhammetje is, een mueslireep of een Aziatisch gerecht: ik weet het, ik ruik het. Al is het er maar één. Maar soms, heel soms, steekt 'ie op een onverwacht moment z'n neus om de hoek en verrast 'ie me onaangenaam: het sesamzaadje. Bah, bah, bah.Laatst weer. Zit ik in een Japans restaurant, heb ik een hele rits sushirolletjes, -schuitjes en -balletjes besteld vanaf een kaart met allemaal mooie plaatjes (let wel: geen sesamzaadje te bekennen!), krijg ik vervolgens mijn bestelling....en ja hoor: in de helft van de sushi's blijkt tòch stiekem sesamzaad verstopt te zijn! En niet zo weinig ook. Een soort fortune cookie, maar dan minder fortuinlijk, zeg maar. Omdat ik niet zo'n zin had in een urenlang kriebelende keel, noch in acht stukjes sushi van dezelfde soort, heb ik vervolgens maar met m'n eetstokjes de zaadjes één voor één eruit gepeuterd. Gelukkig konden de gerechtjes niet echt meer afkoelen, maar het werd wel een lange avond. In de sushi was het tenminste (uiteindelijk) duidelijk dàt er iets inzat waar ik niet tegen kan, maar helaas is dat niet altijd het geval. Zo wist ik bijvoorbeeld niet dat humus voor ongeveer 3542 procent bestaat uit sesam. Dat wil zeggen, tot ik een paar happen had gegeten en mijn keel en lippen onaangenaam begonnen te tintelen. Zucht. Ik dacht dat ik inmiddels echt het vermogen had ontwikkeld om mijn allergie-alarm af te laten gaan als er gevaar schuilt in wat er op mijn bord ligt, maar blijkbaar werkt dat niet altijd. Nu ga ik niet meteen dood van een beetje jeuk, maar ik zou het toch wel fijn vinden als restaurants het op de kaart zetten als er iets 'gevoeligs' in hun gerechten zit. Ook als het daardoor een nogal uitgebreide kaart wordt.
Bekijk ook
Een hele toer (de France)Het peloton van de ronde der rondes is alweer ruim een week onderweg in La Douce France, dus - als liefhebber van de Tour - wordt het hoog tijd om me nog verder onder te dompelen in Franse sferen. Niet met een simpele baguette met Paturain (ja, is ook fijn), nee: met een echt Frans diner.
