Of 't gesmaakt heeft?
De service in restaurants is soms een verschil van dag en nacht. Bij de ene tent heb je al drie liter uitgezweet voordat de serveerster je gezwaai opmerkt, terwijl er bij het andere etablissement om de hap wordt gevraagd of het lekker is. Je kunt ook overdrijven, zeg maar.Op de vraag of 't gesmaakt heeft, heb ik eigenlijk nog nooit gezegd dat ik het niet te nassen vond. Wel eens een 'jawel, hoor' of een 'de friet was heerlijk' (de rest dus niet), maar ik heb nooit de neiging gehad om de kok een pesthumeur te bezorgen. Ik weet het, ik zou het wel moeten doen met het oog op de klanten die na mij hetzelfde mislukt gerecht bestellen, maar mijn reputatie als niet-zeikerd is meestal belangrijker.
De strategie die ik hanteer is te omschrijven als het 'slecht-iets, goed-iets'-model: als het niet echt lekker is dan zeg ik weinig ('ja, was lekker') en hoe beter het wordt, hoe meer ik zeg en hoe meer bijvoeglijk naamwoorden ik in de mond neem (het was echt heel bijzonder heerlijk!).
Maar nu heb ik laatst gehoord dat er een goed restaurant eigenlijk helemaal niet hoort te vragen of het wel lekker is. Ze moeten er immers vanuitgaan dat ze eten van topkwaliteit serveren. Als je dan gaat vragen of het gesmaakt heeft, lijkt het of je naar complimentjes vist. Nee, niets vragen is het best. Dan hoef ik ook niets te zeggen als ik het zozo vond en hoef ik me niet uit te putten in lofuitingen als 't meer dan goed smaakte. Mooie theorie, toch? Maar ja, aangezien de meeste obers en serveersters (en gasten) hier niet van op de hoogte zijn, duik ik nog maar even in het woordenboek om nieuwe bijvoeglijk naamwoorden aan mijn lijstje toe te voegen.
Bekijk ook
Pest-noKeukenapparaten zijn gemaakt om het leven makkelijker te maken, maar soms is het vooral een sta-in-de-weg. Neem nou de blender: een handig apparaat, maar niet iets wat ik nou echt vaak gebruik. Sinds die keer dat ik pesto voor 1 portie probeerde te maken, staat 'ie namelijk te verstoffen in een kastje.
