Openbaringen

Half Nederland gaat deze maand weer lekker culinair doen. Wordt het iets uit de braadslee, vis, stoofvlees, vegetarische taart of toch de traditionele kerstkalkoen? Ik ben er nog niet uit, dus moet ik uit eten om inspiratie op te doen. En wat gerechten proefkoken. Zo kom ik in ieder geval aan mijn kerstkilo's.

Inspiratie opdoen is al prima voor elkaar, zo vroeg in de decembermaand. Ik heb namelijk gegeten in een restaurant waar ik normaal nooit zou komen, en waar ze gerechten serveerden waarbij mijn culinaire talent zelfs in mijn stoutste dromen nog niet bij in de buurt komt. Maar het is geen weggegooid geld, want a) het eten was verrukkelijk (toch fijn als je naar een goed aangeschreven restaurant gaat) en b) ik weet weer dat er meer voor te schotelen is dan een biefstukje met aardappelpuree.

Het zit zo. Normaliter ga ik naar restaurants die meer een knusse, gezellig café-restaurant-uitstraling hebben. Daar kies ik dan voor een hertenbiefstukje, gebakken zalm of in een gekke bui zachte lamsrack. Met daarbij frietjes, aardappelpuree of rosevalaardappeltjes, en een brownie toe.

Maar nu heb ik geroken aan een sterwaardig restaurant, al was het daarvoor waarschijnlijk net niet duur genoeg, en viel ik van de ene verbazing in de andere. Ik nam een 'reis rond de kaart', waarbij ik allerlei verschillende gerechtjes van de kaart kreeg die ik met mijn tafelgenoten mocht delen. Dat ging van zalmrolletjes met rivierkreeftcrème via kip in granaatappelsaus en runderbavette in truffeljus naar een overheerlijk dessert met verschillende lekkernijen van chocolade, ijs en cake. En dat alles in niet al te grote porties, zodat ik na afloop niet echt het idee had dat ik uit elkaar zou ploffen (maar wel een beetje).

Dat klinkt natuurlijk al heerlijk (en dat was het ook), maar met name de opmaak van de gerechten was een openbaring. Sowieso ziet het er al stukken beter uit als je in plaats van een bij elkaar geraapt servies waarvan de opdruk elke afwasbeurt weer een beetje vervaagd, strak vormgegeven vaatwerk kunt presenteren in meerdere vormen naast het doodgewone ronde bord. Dit restaurant heeft echter als motto dat je verschillende smaken moet combineren om een echte belevenis te bewerkstelligen: per ingrediënt steeds een kleine portie op het bord, zodat je wel verschillende dingen op je vork móet schuiven. Daarbij schuif je onvermijdelijk ook smaken bij elkaar die je normaal niet zo snel met elkaar zou combineren.

Al met al een hele openbaring, zo'n bijna-sterrenrestaurant. Als ik ben bijgekomen van alle culinaire wonderen en van het besef dat ik mijn gasten nooit iets voor zal zetten dat zo goed bereid is (al is het maar omdat ik er niet de juiste apparaten en keukengerei voor heb), ga ik me toch eens uitsloven. December vraagt er namelijk gewoon om dat het huis weer eens gevuld wordt met lekkere bak- en braadluchten. En als het echt niet lukt dan val ik wel weer terug op mijn onverpestbare cheesecake.

Bekijk ook

Bittere pit
Kun jij ook zo genieten van afwisselende smaken? Het ene gerecht met een zoetzurige bite, het andere verfijnd maar wel iets pittig, of gewoon een zachte, zoete smaak met een korrelige of juist gladde textuur. Maar pas op: met het beruchte 'pijnboompiteffect' krijgt alles een heel bittere nasmaak.

(1)

• Ik ben veganist en maak hem met Alpro Minarine. Ik voeg ook al een ½ jaar nergens meer zelf zout aan toe en proef veel beter, ook dat er al voldoende zout in fabrieksvoedsel zit. Wel vind ik 2 teentjes erg weinig, ik gebruik zeker 5 of 6 dikke tenen. Druppeltje citroensap is ook erg lekker. Iedereen, incl. zuivelverslaafden, vindt mijn kruiden'boter' heerlijk en romig. Ik hoop hier ooit eens veganistische recepten tegen te komen, of een column over veganisme. Maar dan zonder het eeuwige 'kan ook best lekker zijn'.
  Reactie door pipodino

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie