Sappige docu

Door één telefoontje veranderde de Amerikaanse Phil Staples van een obese vrachtwagenchauffeur in een gedreven groentesapconsulent met een normaal gewicht. Hij zag het licht door een Australiër die een documentaire maakte over 'juicing'. Maar om nu alleen nog maar te 'sappen'? Dat is ook niet aan te raden.

De documentaire Fat, sick and Nearly Dead (2010), waarin de Australische Joe Cross twee maanden alleen maar geperste groente en fruit drinkt, heeft waarschijnlijk Staples' leven gered. Op zijn toer in Amerika, waarin hij met toevallige voorbijgangers in gesprek gaat over voedsel, gewicht en sapjes, komt zakenman Joe Cross - tot voor zijn sapkuur ook niet een van de slanksten - de vrachtwagenchauffeur tegen. Staples weegt ruim 200 kilo en kan onderweg niet van fastfood en ander ongezond voedsel afblijven. Het sapje dat Cross hem aanbiedt, samen met het voorstel om hem te helpen, valt best mee, maar toch stapt hij weer doodgemoederd zijn truck in, op weg naar de volgende Mac of Burger King.

Wie wil weten wat er precies met Joe en Phil gebeurt, moet de documentaire zien, maar het komt erop neer dat beide heren door het sapdieet in een positieve flow komen. De kilo's vliegen eraf en ze voelen zich energieker dan ooit. Het sappen heeft dus zeker effect.

Keihard bewijs voor het gezondheidseffect van juicen is er niet, maar de fanaten hebben een aantal redenen om aan te nemen dat het écht gezond is. Door vezels en andere voedingsstoffen heel fijn te malen, zou het sneller en beter door het lichaam worden opgenomen, zo is de gedachte. En door het rauw te eten in plaats van het te koken of te bakken, gaat er niets van de vitaminen en mineralen verloren. Uiteindelijk zou het lichaam door de 'reboot' met sappen zichzelf kunnen helen en zijn er minder medicijnen nodig, is de gedachte.

Maar er zijn ook een paar kanttekeningen. Het is namelijk geen wondermiddel, en al helemaal geen vervanging van de maaltijd. Okee, tijdens de reboot is er een vastperiode en wordt er niet gegeten, maar op een gegeven moment moet je toch ook echt weer wat granen, koolhydraten en eiwitten binnenkrijgen. Wie echt een tijdje wil sappen, kan dit het beste doen onder begeleiding van een dokter die alles in de gaten houdt. Maar liever dus sappen als aanvulling op de gewone maaltijd.

Voor Joe, Phil en vele anderen werkt het in ieder geval. Ongeveer elke drie maanden resetten ze zichzelf Ze voelen zich beter dan ooit, en zien er een stuk gezonder uit. En dat door die groene sapjes, best bijzonder!

Bekijk ook

Graat uit m'n lijf
Vis is hip. Het is lekker, lichtverteerbaar en bevat veel goede voedingsstoffen. Was het vroeger echt 'armenvoedsel' en werd het vooral gegeten als er geen geld voor vlees was, nu is het de omgekeerde wereld. Gelukkig is er een plek waar het nog redelijk betaalbaar is: de markt.

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie