Scherpe kantjes

Het mag voor sommigen een futiliteit zijn; voor mij draagt het soort bestek en servies waarmee ik eet bij aan de kwaliteit van de maaltijd. Zo smaakt voedsel bijvoorbeeld een stuk minder lekker als er plastic bestek in het spel is, of als het van een wegwerpbord eet dat half is vervormd door de hitte van de maaltijd. Echt bestek en echt servies maken zeker het verschil.

Mijn allereerste bestekset tijdens mijn studententijd was een verzameling van felroze messen en vorken van de Hema. Het zag er gezellig uit, maar door de combinatie van plastic handvatten en metalen eetgedeelten was het nooit een lang leven beschoren. Zeker niet aangezien er soms brute krachten op werden losgelaten als er weer eens geen groentemes beschikbaar was bij de bereiding van maaltijden. Op een gegeven moment gaat de lijm binnenin loslaten en heb je halverwege een willekeurige maaltijd alleen nog maar het metalen deel in je hand.

Zo rol je dan in de volgende fase: je krijgt tweedehands bestek van familie en vrienden. Of soms 'vind' je zomaar een mes of lepel in je studentenhuis, en neem je het liefdevol op in je bestekuitzet. Dat de helft dan niet matcht maakt niet uit. Zolang ze hun werk maar doen en ze het juiste formaat hebben. Ik kan het namelijk niet uitstaan als er alleen nog ontbijtbestek is voor een salade, of als ik noodgedwongen een steak met een botermes moet eten. Dat schiet gewoon niet op. Ook niet als het handvat van een mes haast net zo dun is als het snijgedeelte. Dan maakt het eigenlijk niet meer uit met welke kant je snijdt: je hand in een kramp gebeurt sowieso.

Maar het vervelendste vind ik het als bestek blessures veroorzaakt of simpelweg te grof is. En dat hoeft overigens niet eens binnenshuis te zijn, dat kan net zo goed in een restaurant voorkomen. Bijvoorbeeld als de achterkant van een mes puntige hoeken heeft die zich elke keer in het vles van je hand boren. Of als het metaalgedeelte van een vork zo dik is dat je alleen maar kleine hapjes kunt nemen omdat het anders niet past. Hetzelfde geld voor van die ouderwetse (of goedkope) aardewerken bekers: die hebben zo'n dikke rand dat je extra veel moeite moet doen om alle drank zonder te knoeien in je mond te krijgen.

Ach ja, ik ben een zeur. Of gewoon een heel gevoelig persoon. Maar een ding is dan wel weer zo: als het eten goed is, dan neem ik het bestek met zijn imperfecties voor lief. In ieder geval zorg ik dat ik altijd genoeg bestek heb, met ronde achterkanten.

Bekijk ook

Wit goud voor iedereen
De lente is in zicht dus de asperges steken langzaamaan weer hun kopjes uit de aarde. Afgelopen donderdag werd het nieuwe aspergeseizoen daarom alvast maar officieel geopend. Kunnen we eindelijk weer genieten van het witte goud! Maar, let wel op: niet alle asperges in de winkel zijn even lekker.

(3)

• Voor servies geldt dat ook. Sinds enige tijd drink ik koffie uit porceleinen kopjes. Ik dacht dat ik me aanstelde omdat ik plotseling op porcelein was overgestapt, maar ik vond wel dat de koffie gewoon lekkerder smaakt uit een porceleinen kopje. Op internet vond ik gelukkig wel enige bevestiging voor mijn ervaring. En het oog wil ook wat.
  Reactie door Frits
• Helemaal gelijk! Maar het voordeel van goed bestek kopen is dat het -zeker kost een paar centen- wel je hele leven meegaat. Wel opletten dat eventueel bezoek die die messen en vorken ook zo prettig vinden het niet per abuis meenemen! Zo belangrijk is bestek wel.
  Reactie door Ger Ard van der Leeuw
• Ik kan meevoelen met Hilde, alleen dat gedoe met studentenhuizen is mij bespaard gebleven, maar ook in mijn dagelijks leven kwam het voor dat we ruim 50 jaar met de zelfde lepel - vork en dessert bestek hebben gedaan. De messen van dit 25-delige bestek sneuvelden alras en werden meermaals vervangen en ik vrees dat de laatste vervanging ook weer snel het veld moet ruimen. Ik heb, echt waar, 5 of 6 keer een set, mes-vork en lepel gekocht onder bedinging dat ik bij niet bevallen de zaak terug mocht leveren, dat lukte alleen doordat de bestekprijzen op dat moment erg hoog waren, en toen ik bij de zaak waar ik meestal kocht memoreerde dat zijn buurlieden ook bestekken verkochten ging hij door de knieën. De meeste vorken die je nu koopt hebben van die lange tanden daar kan je mee op een boerderij helpen bij het hooien.
  Reactie door Beertje

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie