Schreeuwen voor een tros tomaten

Man, man, man. Wat kunnen marktkooplui toch ontzettend schreeuwen. Ik weet niet wat voor marketingtheorie erachter zit, maar het is een eeuwenoud gebruik, dus waarschijnlijk denken ze dat het de verkoop bevordert. Bij mij wekt het echter een soort vluchtrespons op als er naast me iemand begint te tetteren terwijl ik net een paar mooie appels heb gespot. Al wint mijn koopjesjaaginstinct het vaak alsnog en eindig ik met een zeer goedkope zak groente.

Het is een vak apart, dat marktkoopmanschap. De vereisten zijn een grote bek (wat niet onvriendelijk betekent, maar gewoon durf en directheid), gevoel voor marketing, klantgerichtheid en een sterke stem. Nu kun je niet alles hebben, maar je moet in ieder geval aan de laatste eis voldoen. Zou alleen daarom al niets voor mij zijn.

Het irriteert me soms mateloos dat ik niet eens rustig rond kan kijken zonder op te schrikken van de laatste aanbieding (meestal zijn er meerdere per kraam, maar kan ik er maar één verstaan) die mondeling naar me toe wordt geslingerd, maar aan de andere kant zou het ook wel heel erg saai zijn als niemand op luidruchtige wijze de aandacht probeert te trekken.

Zo van 'eh pardon mevrouw, heeft u het al gehoord? Onze tomaten zijn vandaag drie euro per kilo. Ja, die van de buurman zijn iets goedkoper, maar die van ons zijn wat minder bleek. Oh ja, natuurlijk, neemt u gerust een kijkje bij beide kramen.' Ja, dat werkt dus niet. Je moet weten wat een goede aanbieding is, en dan zo hard mogelijk schreeuwen om zo veel mogelijk mensen te bereiken. Zo overstem je in ieder geval de concurrent en hoeven mensen niet naar bordjes met prijzen te zoeken.

Eigenlijk is het best een prima systeem, dat geschreeuw. Het bespaart in ieder geval papier en krijt. En, eerlijk toegegeven, de markt zou saai zijn zonder dit soort types. Bovendien maakt het het boodschappen doen in zekere zin makkelijker. Als de deal van de dag me aanstaat, hoef ik namelijk niet meer verder te zoeken bij andere kraampjes. En daarnaast: welke marktkoopman zou de hele dag z'n stem verheffen voor een slechte deal? Juist. Negen van de tien keer hebben ze echt een goede aanbieding. Doe mij dus toch maar wat schreeuwers. Maar niet meer in mijn oor, alstublieft.

Bekijk ook

Smeltkunst
Het jaar is goed begonnen. Ik heb me aan mijn balansweek gehouden, zo net na een nogal voedzame decembermaand. Maar die week is nu voorbij, dus heb ik mij gestort op het maken van een chocoladetaart. En wat bleek? Het moeilijkste onderdeel was de garnering.

(1)

• Ik wil reageren op het bericht over het geschreeuw over tomaten. Deze liggen het hele jaar in de winkels, maar waar is de smaak van deze waterbommen? Het zou verboden moeten worden om deze te verkopen en wij vragen ons af waarom wij ziek worden.
  Reactie door tuinman

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie