Muchos nachos por favor

Zaterdagavond. Tijd om lekker onderuit te zakken op de bank met een zak chips. Nee. Niet een zak chips, dat is zo afgezaagd. Een stokbroodje dan. Nee, nee. Ook afgezaagd. We nemen iets exotisch: nacho's met kaas. Simpel, snel en ontzettend lekker. Pas wel op, er is ontploffingsgevaar.

Voor degenen die het fenomeen nog niet kennen: houden zo. Het is namelijk heel verslavend. Dat vinden althans veel nachofans. Maar ondanks die waarschuwing vind ik natuurlijk dat iedereen een keer nacho's moet hebben gegeten. Het is immers een zalig borrelhapje.

Al nieuwsgierig naar mijn nachorechept? Komtie:

Men neme 2 zakken tortillachips, 2 zakjes geraspte kaas (en eventueel ook wat geraspte cheddar), 1 potje jalapeñopepertjes, 2 tomaten in stukjes gesneden, 1 ui in halve ringen gesneden, 1 potje crème fraiche, paprikapoeder en een voorverwarmde oven op 160 graden.

De bereiding is eigenlijk net als bij een lasagneschotel: alle ingrediënten laagje voor laagje in de ovenschaal verdelen (daarbij de crème fraiche steeds in klodders verspreiden). Beginnen met wat chips op de bodem en eindigen met een krokant laagje kaas. Het geheel in de oven stoppen, 15 à 20 minuutjes spenderen met wijn inschenken en dergelijke en dan is het tijd om het pareltje dat nacho's heet weer uit de oven te halen. Let wel even op dat de kaas binnenin ook gesmolten is.

Dan breekt het grote moment aan: is dit de start van een nieuwe verslaving? Dat hangt af van een aantal factoren.
a) is uw mond groot genoeg om per hap alle ingrediënten te kunnen eten?
b) kunt u goed tegen uien in combinatie met jalapeño's? (niet alle buiken vinden het even leuk)
c) kunt u maat houden? (bij nacho's heerst namelijk het 'oef-ik-had-eerder-moeten-stoppen-fenomeen')
d) houdt u van een kaas/roomboost?

Is het antwoord op bovenstaande vragen driemaal 'ja' (wat u bij c antwoordt maakt eigenlijk niet uit, zolang het maar lekker is), dan voorspel ik u een carrière als nachoverslaafde of tenminste -fan. Bij een 'nee' raad ik u aan om 't de volgende bankzitavond lekker te houden bij een zak chips of een stokbroodje kruidenboter.

Bekijk ook

Gewone moet gewoon blijven
Ik ben een enorme theeleut. Drink ik geen water, dan drink ik thee. Minstens vijf kopjes per dag. Jaarlijks komt dat al snel uit op zo'n 250 liter, heb ik zojuist uitgerekend. Het merendeel van wat ik drink is doodgewone Earl Grey. Alhoewel, gewoon was deze graaf natuurlijk niet. (Dood inmiddels wel.)

Reageren

• Naam
  
• Email
  
• Mijn reactie