IJstijd
De ijstijd is officieel begonnen. Mag ik dat zeggen? Ja, dat mag ik zeggen. Want nu het bijna juni is en het kwik toch voorzichtig aan boven de 17 graden lijkt te blijven, hol ik als het even kan naar de beste ijsboer van Utrecht en omstreken: Il Mulino.Il Mulino, toevallig bij een molen gelegen, is een authentieke ijszaak waar de Italiaanse eigenaren al ruim twintig jaar hun eigengemaakt ijs verkopen. Niet dat ik er zelf al twintig jaar kom, maar aangezien ik inmiddels meer Mulino-ijsjes dan de gemiddelde Utrechter op mijn conto heb staan, kan ik mezelf gerust een kenner de zaak noemen.
Nu wilt u natuurlijk weten wat er zo bijzonder is aan deze ijsjes? Dat is niet eenvoudig uit te leggen, want er zijn meerdere aspecten die het tot een haast hemelse belevenis maken. (Ik weet het, het klinkt overdreven, maar dat is het niet!)
Het begint al bij binnenkomst. De pasteltinten doen, mits de zon ook een beetje schijnt, je met een beetje fantasie al in Italië belanden. Ik hoop altijd dat ik niet meteen aan de beurt ben, want 't kiezen uit het enorme smakenpalet valt me elke keer weer zwaar. Ze hebben er namelijk niet alleen de 'gewone' chocolade, stracciatella en aardbei, nee, het is dan meteen vanilleroom-, citroenkwark-, bokkepootjes-, brownie-, stroopwafel-, limoncello-, zuppa inglese- of zabaione-ijs. Allemaal zelfgemaakt en ook hebben ze suiker- en koemelkvrij ijs.
Nog niet overtuigd? Kijk dan eens naar buiten. Op warme zomeravonden en -middagen moet u misschien even langs de rij kijken die tot aan de overkant van de straat kan reiken (tot op de brug zelfs, die af en toe open moet), maar daarachter lonkt het paradijs van de Utrechtse binnenstad. Il Mulino zit namelijk bij een sluis waar allerlei bootjes in- en uitvaren. En wat is er nou heerlijker dan aan het water, genietend van een ijsje, naar boten te kijken? Of naar de mensen die naar de boten kijken?
Juist. U moet beslist een keer naar Il Mulino. Er staat misschien een kleine rij, maar dat is het waard.
Il Mulino, ti amo!
Bekijk ook
De studentenhapZe hebben weinig geld, drinken veel en zitten soms tot diep in de nacht in de boeken. Studenten staan dan ook niet bekend om hun culinaire talenten. Ondanks dat valt er toch best wat te leren in de keuken van de studiebollen.
